In geen enkele roman treft Couperus zo zeker, zo tastbaar de mystieke sfeer van het oude, koloniale Indië. De tropische druk, de dreiging van het onbekende, de zwoele sfeer van decadentie en angst rond de mooie, lelieblanke, erotische residentsvrouw Léonie van Oudijck.

Couperus zelf heeft het thema van de roman omschreven als 'de geheimzinnige vijandschap van Javaanschen grond en sfeer en ziel, tegen den Nederlandschen veroveraar. Deze niet-verborgen hostiliteit is een mystiek element in het boek'.

De roman veroorzaakte bij verschijnen in 1900 zowel in Nederland als in Indië grote opschudding. Vooral de figuur van Léonie van Oudijck werd scherp veroordeeld.