Jan Ligthart (1859-1916) staat bekend als de geestelijk vader van de welhaast onsterfelijke kleuters "Ot en Sien". Deze schoolmeester uit de Schilderswijk heeft echter veel meer te vertellen. Behalve kindervriend was Ligthart één van de grote, gedreven geesten rond de eeuwwisseling. Hij stond open voor talrijke culturele vernieuweingen in het Nederlandse fin-de-siècle: het biologisch reveil van Eli Heimans en Jac. P. Thijsse, Nieuwe Gids en Multatuli, het feminisme en de roep om vereenvoudiging van de spelling, de oecumenische gedachte en het psychomonisme. Geïnspireerd door deze verscheidenheid werkte Ligthart aan zijn pedagogische idealen, waarmee hij tot ver over de Nederlandse grenzen bekend werd. Het leven moest in de school worden gebracht. Zo blijkt achter de overbekende leesplank 'aap-noot-mies' en de boekjes over Pim en Mien een wereld aan vitalistische ideeën schuil te gaan. Dit boek volgt sporen van Jan Ligthart: van jordaankind tot schoolmeester en van bovenmeester tot peda