Het was twee uur voor middernacht. Boy zat opgekruld in de kist. Zoals gewoonlijk sliepen zijn benen, afgekneld als ze werden in de kleine donkere ruimte die in de buitenkist verborgen zat. Boven hem hoorde hij Valeriaan zijn kunsten vertonen. Voor Boy klonk de stem ver weg en hij probeerde te berekenen hoe lang het nog duurde. Hij mocht zijn wachtwoord niet missen; dat zou een ramp zijn. Maar Boy wist dat hij zich niet echt ongerust hoefde te maken. Hij had vaker geprobeerd om het precieze moment te berekenen, maar hij raakte steeds weer de tel kwijt en bovendien hoefde hij het niet te weten, het wachtwoord was niet mis te verstaan.

De dagen tussen kerst en nieuwjaar zijn dode dagen,. Waarin de geesten vrij spel hebben en de magie zich pal onder de oppervlakte van ons leven roert. In de dode dagen kan veel gebeuren....