Iedere dag zei Lorra: 'Ik ben een saaie papegaai. Saai, saai, saai'.
Ze piekerde en ze peinsde: 'Waarom zijn mijn veren niet fraai?
Waarom heb ik geen bonte kleuren, zoals Haan en zoals iedere papegaai?'
En als ze de vrolijke vriendinnen Roodborst en Koolmees zag langsvliegen, mompelde Lorra: 'Ik ben saai, saai, saai'.
Op een dag was buurman Uil het zat.
'Mevrouw Lorra,' zei hij, 'ik heb al dagen niet geslapen door uw gejammer. Kunt u niet iets doen tegen dat saai-zijn?'
Somber gaat grijze Lorra op pad, misschien kan iemand haar helpen.
Wat zou ze graag rondvliegen met vrolijke vleugels, met veren in alle kleuren van de regenboog...