Bir zamanlar olduğum o çocuğu çok özlüyordum.İzin vermediler ki Sedef olayım.
Beyazı içinde barındıran bir isimden çekipalmışlardı beni ve sen artık Yankı’sın demişlerdi.
Çektiğin acıların çığlıklarını adında taşıdercesine Yankı koymuşlardı adımı.
Çığlıkların kulaklarda yankılansın amakimseler duymasın dercesine Yankı yapmışlardı beni.
Oysaki ben bir zamanlar Sedef’tim.
İleride başıma gelecek onca şeyden habersiz bir şekilde yaşayan Sedef’tim. Ne eksik ne fazla...
Ben Sedef’tim.

Sedef, seçimini yapar.Artık o, damgacıdan kurtulmak isteyen bir avdır.
Ekibe yeni Yarasaların da katılmasıylaeğitmenlerin işi daha da zorlaşır.
Bunu fırsat bilen damgacı, tüm kozlarınıoynamaya başlar. Başı bir türlü beladan kurtulmayan Sedef, avken avcı olur ve damgacınınpeşine düşer. Ya damgacı, Sedef’i avlayacaktır ya da Sedef, damgacıyı bulacaktır. Soluksuz birkovalamaca sonrasında kazanan tarafın kim olacağına,
son hamleyi zekice yapan karar verecektir.

(Tanıtım Bülteninden)