Ebed için çıkılan yolculuğun dünya durağında kısa bir mola verdiğimizi kabullenemiyoruz.

Sürekli bir şeyler biriktirmekle meşgulüz.

Kiracısı olduğumuz hayatın bir ömür hamallığını yapmak neden?

Çıktıkça eskiyen hayat apartmanında kaç tane “keşkeler” biriktirdin?

Gayelerin, arzular olarak mı kaldı?

Kaç pişmanlığın var?

“Şimdi sırası değil” diye ertelediğin nefis muhasebeni son kata doğru dizlerinde derman kalmayınca mı yapacaksın?

Dün elinden çıktı.

Yarına senedin yok.

Ömrünü bulunduğun gün bil...

(Tanıtım Bülteninden)