Dil Belası

Dil, Allah’ın en büyük nimetlerinden ve O’nun zarif sanatlarının en önemlilerindendir. Dilin kendisi küçük ama ibadet ve isyanı büyüktür. Hacim olarak küçük ama hatası büyüktür. Çünkü kulun küfür ve şehadeti ancak dilindeki ifadeden anlaşılır. Küfür, isyanın; iman, ibadetin son derecesidir. Aynı zamanda var olsun, yok olsun, Yaratan olsun yaratılan olsun, hayal olsun bilinen olsun, maznun olsun mevhum olsun, ne varsa dil onu kapsar. Onu ispat veya nefyetmekle ona saldırır. Ya hak ile konuşur ya da batıl ile. İlmin de kapsamadığı hiçbir şey yoktur. Bu kapsayıcılık, dilden başka hiçbir organda bulunmaz. Örneğin göz, renk ve şekillerden; el cisimlerden başkasını anlayamaz. Diğer organlar da böyledir. Ama dilin alanı geniştir. Onun bir engeli ve imkânının sonu yoktur. Onun hayır ve iyiliklerde geniş alanı olduğu gibi, kötülüklere de götüren yolu vardır.
Dilini bırakıp ona engel olmayanı, şeytan her alanda oynatır. Onu uçuruma iterek helâk olmaya sürükler. İnsanları yüzüstü Cehennem’e götürecek olan dillerinin belâsıdır. Dilin kötülüğünden ancak, onu İslam uygun davrandırarak Dünya ve Ahirette yarayacak sözlerde kullanan, şimdi ve gelecekte tehlikeye sürükleyecek sözlerden uzak tutanlar kurtulabilir.