Tolstoy için edebiyat ve sanat her zaman halk için edebiyat ve sanat demekti. Bu yüzden de halk eğitimi en başından beri onun temel hedeflerinden biri oldu. Yurtdışında seyahate çıktığında buna "Avrupa okulları seyahati" dedi ve döndükten sonra Yasnaya Polyana'da bir köy okulu kurdu. Sivastopol Hikâyeleri'ni, Savaş ve Barış'ı, Anna Karenina'yı yarattığı dönemde bir yandan hep eğitimle ilgilendi. Bu amaçla alfabe hazırladı, okullarda bu alfabeyle birlikte okunacak çocuklara yönelik yazılar yazdı, çevirdi, yeniden yazdı. Okuma Kitapları diye bilinen çalışmalar böyle ortaya çıktı.En ünlü örneklerinden biri İnsan Ne ile Yaşar adlı hikâye olan Halk Hikâyeleri'yse, Tolstoy'un Anna Karenina'dan sonraki, yeni din anlayışını ve Tolstoyculuğu ortaya çıkardığı döneme aittir. İnsanın dünyadaki yerini, amacını sorgulayan bu hikâyeler de yine Tolstoy'un dünyayı eğitme çabasınınörnekleri olarak nitelendirilir.–Sabri Gürses(Tanıtım Bülteninden)