Pieter Bruegel de Oudere (1525/1530-1569) wordt beschouwd als de belangrijkste Vlaamse schilder van de 16e eeuw; hij was de grondlegger van nieuwe schildergenres zoals de landschapsschilderkunst en het boerengenre.
Bruegel was aanvankelijk in Antwerpen, destijds het handelscentrum van Europa bij uitstek, werkzaam als grafisch kunstenaar; pas vanaf 1560 wijdde hij zich aan de schilderkunst. De economische crisis waar ook zijn opdrachtgevers onder leden, en wereldbeschouwelijke conflicten die zich voordeden in de 16e eeuw worden weerspiegeld in Bruegels werk.
Zijn schilderingen van spreekwoorden, levendige taferelen en alledaagse situaties brengen de taal en de schilderkunst dichter bij elkaar.