Als de positie van de islam ten opzichte van de seksualiteit niet wijzigt, na mate de tijd verstrekt, is dat omdat het menselijk wezen niet veranderd; het is altijd op dezelfde manier gecreëerd. Sinds het begin heeft de islam de plaats van de seksualiteit erkend in het leven van de mens. Het zeden wordt gepromoot, is gegroeid als een gevolg van de seksuele verdrukking door de christelijke beschaving. De geestelijken van de kerk verwezen naar de vrouw als zijnde "deur van de duivel" en hebben hierdoor de fysische kant van het menselijke wezen volledig onderdrukt. Men sprak zelden in positieve termen over het huwelijk want dit werd eerder aanzien als een noodzakelijke kwaad en de echtelijke daad werd aanzien als een walgelijke daad. Getrouwde mensen voelden zich schuldig indien ze zich lieten gaan in het plezier en het kuise leven van monniken en nonnen werd aangemoedigd...