In de kunstgeschiedenis van Frankrijk dringt zich tussen het einde van de Tweede Wereldoorlog en de laatste decennia van de 20ste eeuw een belangrijk feit aan onze aandacht op: de heropleving van het glasraam. Ongetwijfeld gaf het onderwijs dat door Maurice Denis en Desvallières werd verstrekt in de Ateliers d'Art Sacré aanleiding tot interessante experimenten op dit vlak. Toch zou het even onrechtvaardig zijn ze te negeren als onvoorzichtig ze te overschatten. Deze proefstukken vertegenwoordigen een eerlijke inspanning tot vernieuwing, maar van een echt succes kan moeilijk sprake zijn. Hiervoor zal men moeten wachten tot eeh hele groep schilders zich over het lot van het glasraam buigen.