Zij was de eerste vrouw die zich aansloot bij de groep impressionisten en ondanks de protesten van familieleden en vrienden bleef zij streven naar erkenning van deze kunstvorm.

In 1857 begon zij met het nemen van tekenlessen en kopieerde veel werk, variërend van de oude meesters tot Corot. Met deze laatste kwam zij ook in contact. Van 1860 tot 1862 was zij zijn leerlinge, samen met haar zus Edma. Corot adviseerde haar ook om naar Auvers-sur-Oise te gaan en daar te leren in de openlucht te schilderen (en plein air). In 1864 verschenen haar eerste landschappen in de Salon. In 1868 leerde zij Édouard Manet kennen en raakte met hem bevriend. Manet had grote invloed op haar ontwikkeling en stijl. Anders dan de meeste impressionisten, die zich toen sterk bezighielden met optische kleurexperimenten, kozen Berthe Morisot en Edouard Manet voor een meer conservatieve benadering, hoewel Morisot ook op dit punt invloed uitoefende op Manet en hem ertoe aanzette te kiezen voor het palet van de impressionisten en minder zwart te gebruiken. Ook wekte zij zijn interesse voor het plein-air schilderen.