Als gevolg van steeds toenemende vragen en nieuwe uitdagingen zoekt de zorg- en welzijnssector naar samenwerking met andere partners in de maatschappij. Voor de cultureel erfgoedsector vormt deze evolutie een uitgelezen kans om bruggen te slaan naar andere sectoren om zo een sociale meerwaarde te creëren. Daarbij speelt de buurt een centrale rol. Want de vermaatschappelijking van de zorg kan niet zonder buurtgericht werken. Het versterken van menselijke relaties en de sociale cohesie bieden immers antwoord op uitdagingen zoals eenzaamheid en sociale isolatie.

Om na te gaan hoe erfgoedorganisaties kunnen meewerken aan het creëren van een zorgzame buurt heeft FARO, het Vlaams steunpunt voor cultureel erfgoed, langetermijnpiloottrajecten in de buurten van enkele centrumsteden opgezet. Met als doel laagdrempelige methodieken en instrumenten te ontwikkelen voor een outreachende werking met en in de buurt. Daarbij gingen ze er vanuit dat erfgoed een belangrijke asset is die lokaal kan worden ingezet in het aanpakken van maatschappelijke noden en behoeften. Afhankelijk van de lokale context, de partnerorganisaties en de noden van de buurt kwamen ze op verschillende strategieën voor het uitrollen van de piloottrajecten.

In deze publicatie krijg je een inzicht in de algemene doelstellingen van deze trajecten. De partnerorganisaties geven een stand van zaken en een blik achter de schermen. Ook is er een apart hoofdstuk over het meten en evalueren van het effect van de activiteiten op de sociale cohesie in de buurt. Tot slot komen enkele stemmen uit de sociale-, jeugd- en zorgsector aan het woord.