Called the Black Pope by many of his followers, Anton La Vey began the road to High Priesthood of the Church of Satan when he was only 16 years old and an organ player in a carnival: On Saturday night I would see men lusting after halfnaked girls dancing at the carnival, and on Sunday morning when I was playing the organ for tent-show evangelists at the other end of the carnival lot, I would see these same men sitting in the pews with their wives and children, asking God to forgive them and purge them of carnal desires. And the next Saturday night theyd be back at the carnival or some other place of indulgence. I knew then that the Christian Church thrives on hypocrisy, and that mans carnal nature will out! From that time early in his life his path was clear. Finally, on the last night of April, 1966-Walpurgisnacht, the most important festival of the believers in witchcraft-LaVey shaved his head in the tradition of Ancient executioners and announced the formation of the Church Of Satan. He had seen the need for a church that would recapture mans body and his carnal desires as objects of celebration. Since worship of fleshly things produces pleasure, he said, there would then be a temple of glorious indulgence . . . Onderstaande tekst is vertaald vanuit de originele taalAnton La Vey, ook wel de Zwarte Paus genoemd door zijn volgelingen, begon de weg naar zijn hoogpriesterschap van de Kerk van Satan toen hij 16 was en orgel speelde op een carnaval: op zaterdag zag ik mannen kwijlend kijken naar de halfnaakte meisjes die op het carnaval dansten, en op zondagmorgen toen ik het orgel bespeelde voor de tentshow-evangelisten aan de andere kan van het carnaval, zag ik dezelfde mannen in de kerkbanken zitten met hun vrouwen en kinderen, waar ze God om vergeving vroegen en om hen te bevrijden van hun vleselijke verlangens. En de volgende zaterdagavond waren ze weer op het carnaval, of ergens anders waar ze hun verlangens konden behartigen. Dat was het moment waarop ik me realiseerde dat de Christelijke kerken leven van hypocrisie, en dat de vleselijke aard van de man weg wil! Vanaf dat moment, vroeg in zijn leven, was zijn pad duidelijk. Uiteindelijk schoor LaVey op de laatste avond van april 1966, Walpurgisnacht, het belangrijkste feest voor hen die geloven in hekserij, zijn hoofd volgens de traditie van de eeuwenoude beulen en schiep hij de Kerk van Satan. Hij had de nood gezien van een Kerk die het lichaam en de vleselijke verlangens van de man omarmde als deugden. Omdat de aanbidding van vleselijke dingen leidt tot plezier, zo zei hij, zou er een tempel zijn van geweldige verleiding en toegeeflijkheid. . .