Rembrandt blijft boeien, zowel door zijn bewogen levensstijl als door zijn geniale verscheidenheid. Hij staat bekend als de meest veelzijdige schilder van de zeventiende eeuw. Geniaal was hij, omdat hij werkelijk alles aankon: landschappen, schutterijen, portretten, stillevens, historische taferelen, bijbelse naakte en en ingetogen religieuze taferelen. En alles met evenveel gemak.

Wij worden in Rembrandts werk geconfronteerd met een revolutionaire techniek. Uit het duister laat hij vanuit een lichtende kern zijn warme kleuren opgloeien rond de centrale thema's van zijn schilderijen. De zogenaamde Nachtwacht, eigenlijk een schutterij, verrast door de ongewone compositie, maar ook door de sterke lichtcontrasten, de harmonisch geïntegreerde symboliek en voor door de perfectie in de portrettering.

Nog steeds is het raadsel Rembrandt niet opgelost. Hij blijft intrigeren. Wie zelf het raadsel wil doorgronden, kan beginnen met de vergelijking van de vele zelfportretten, zowel geschilderde als geëtste. Als men ze door de tijd heen bekijkt, krijgt men een psychologische levensloop van een succesvolle jonge blaag, over vrolijke drinker tot en met, in zijn laatste zefportretten, een gelaten oude man met scheefgezakte muts en verfomfaaide schilderkiel.