Goena-goena, een geschiedenis van 'zwarte kunst', verscheen in 1889. Pas in 1936 werd het herdrukt met een voorwoord van E. du Perron, waarin deze onder meer heeft geschreven: 'Goena-goena is een van Daums gaafste romans met een der eenvoudigste intriges... Ik beschouw Betsy als een van de beste figuren van Daum en van onze koloniale roman; haar verhouding tot de oude Sarinah, zelf zo uitnemend in enkele trekken gegeven, de hele groteske en tragische historie, die ons hier zonder een grein van zwaarwichtigheid wordt verteld, zijn zeer representatief voor deze schrijver, en de reis van Ketjil naar de Zuidkust is een van de weinige gedeelten waarin hij het koloniale leven onder de Europeanen verlaat om zich onder de Inlanders te begeven...
Als men Goena-goena vergelijkt met De stille kracht van Couperus, ziet men duidelijk wat Daum minder, maar ook wat hij méér heeft: zelfs waar hij de mysterieuze kanten van het gegeven niet helemaal verklaart, of als in een detective-verhaal tot nu reduceert, weigert hij er aan te geloven zonder een goede dosis humor.'