Roomservice

Bas is student, theatergeschiedenis. En hij heeft een baan, part time, in een hotel. Een leuk hotel, waar ze ruime opvattingen hebben. Als je die niet hebt moet je niet aan hotelwerk beginnen. Al helemaal niet in de roomservice. Want dan moet je kamers in waar al iemand is, iemand die in bed ligt, of net uit bad stapt, in zijn blote togus voor de spiegel staat. Ze kijken quasi verrast als je na drie keer kloppen binnenkomt, met de bestelde champagne, of voor die storing in het een of ander. “Personeel wat op de kamer komt wordt gezien als prooi,” beëindigde de personeelschef het kennismakingsgesprek. Bas had gelachen: hij wilde dat baantje echt niet alleen voor het geld.