Een ode aan hen die sterven en aan hen die achterblijven…

Niet ieder is zo bevoorrecht om thuis te midden van zijn/haar geliefden te mogen sterven. Wanneer je het voorrecht hebt aan het bed van een stervende aanwezig te zijn vanuit de liefde die je in wezen bent, worden uiterlijke rituelen overbodig. Door alleen maar te ‘zijn’ en niet langer iets te hoeven doen dan aan te raken en in alle kwetsbaarheid aangeraakt te worden, geef je jezelf en die ander het onvergetelijke geschenk van het ‘leven’…